Als je het goed regelt dan hoef je overuren niet te betalen, toch?

De meeste arbeidsovereenkomsten bevatten wel een bepaling over overuren. Vaak is opgenomen dat overwerk niet zal worden betaald, dat het hoort bij de functie en dat dit wordt geacht te zijn inbegrepen in het loon dat de werknemer iedere maand ontvangt. Dit is inmiddels zo standaard dat werknemers er klakkeloos mee akkoord gaan en werkgevers zich erdoor beschermd voelen. Dat laatste bleek in de situatie waarover het Hof Arnhem - Leeuwarden onlangs oordeelde niet helemaal terecht.

Wat zijn de feiten?

Een Poolse werknemer is voor de duur van 8 maanden werkzaam geweest als coördinator bij een Nederlandse B.V. voor een bruto maandloon van € 1.800,00. De arbeidsovereenkomst is aangegaan voor 40 uur per week, is in het Nederlands opgesteld en bevat het bekende artikel dat overuren niet voor vergoeding in aanmerking komen. De werknemer stelt dat dit artikel niet kan worden toegepast omdat het een Nederlandstalige arbeidsovereenkomst betreft en hij dat niet begrijpt. Daarnaast voert hij aan dat het in strijd is met goed werkgeverschap als de overuren niet worden uitbetaald en dat het niet uitbetalen naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is. 

De werknemer stelt tijdens zijn dienstverband 404,1 overuren te hebben gemaakt. De werkgever betwist dit.

Hoe oordeelt het Hof?

Het Hof acht de enkele betwisting van het aantal overuren door de werkgever niet voldoende en oordeelt dat het juist aan de werkgever was geweest om een deugdelijke administratie van arbeids- en rusttijden te voeren. Een werkgever is hiertoe ook verplicht op grond van de Arbeidstijdenwet. Nu de werkgever in kwestie dat heeft nagelaten gaat het Hof uit van de gegevens die de werknemer heeft laten zien (GPS gegevens en lijsten van telefoongesprekken).  

Het Hof betwijfelt of de werkgever voldoet aan de in de wet opgenomen informatierichtlijnen, wanneer hij een arbeidsovereenkomst verstrekt in een taal die de werknemer niet machtig is. Het Hof doet hier verder geen definitieve uitspraak over. 

Hoewel het Hof van oordeel is dat bij de functie die de werknemer uitoefende enig overwerk redelijk is, overstijgt het aantal overuren in deze casus ruimschoots het aantal uur dat de werkgever in redelijkheid van de werknemer mocht verwachten. Zeker wanneer je dit aantal uur (25% van zijn normale arbeidsomvang) afzet tegen het loon dat de werknemer ontving.

Onder deze omstandigheden is het in strijd met het goed werkgeverschap en naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar dat de werkgever een beroep doet op het artikel in de arbeidsovereenkomst om de overuren niet te betalen. 

De argumenten van de werkgever dat de overuren zijn veroorzaakt door een inwerkperiode en doordat de werknemer niet efficiënt werkte, hielpen de werkgever niet om het Hof tot een ander oordeel te brengen. Gevolg was dat de werkgever de overuren alsnog moest betalen vermeerderd met de wettelijke verhoging van 50%.

Wat betekent dit voor de praktijk?

Uit deze uitspraak blijkt dat het opnemen van een artikel in de arbeidsovereenkomst waarin je meldt dat overuren niet worden uitbetaald, dus niet in iedere situatie bescherming biedt. 

Wij raden daarom aan om zorgvuldig te bepalen hoe je omgaat met overuren, kijk daarbij ook naar de functie en het overeengekomen salaris. Daarnaast zorg je natuurlijk voor een goede vastlegging daarvan en let je erop dat een werknemer niet structureel veel meer uren maakt dan je bent overeengekomen. Toch even sparren? Neem dan contact met ons op.

Maak jij als werknemer veel overuren? Wij beoordelen graag of het zin heeft om daar iets mee te doen.